Selamat tinggal jiranku...

A set of silver

For coming baby...

A set of toiletteries...

Salam pembaca2 ku sekelian...

Cewahhh...mcm ramai sgt pembaca yer dak...... takperlah yg pasti kakakku, pakcikku di kampung membaca blog aku yg x seberapa nih...... lately nih mmg takder semangat langsung nak menaip blog..mungkin sbb bulan puasa kan.... tangan penat nak menaik....tmbh2 bila pagi tu bukak internet utk jengah fb dan carik2 menu tuk masak buka puasa.....yg lain2 tue mmg malas giler lahhh......tp hari nih semangat tu dtg meluap2.....sbb apa ya?? sbb lagi 4 hari jer, tuan punyer blog nih akan pulang ke tanahair...tp yg mendukacitakan pulang berdua dulu bersama anakanda tersayang.... sang suami, masih berada di bangkok sehinggalah sehari sebelum raya atau tak tahu bila dia nak balik beraya....tak suker betul ler, mak menteri tue yerk...time bulan puasa, time org nak raya ler dia sibuk nak wat visit ke Bangkok nih..xleh tunggu lepas raya gamaknyer yerk.....kesian kat Encik suami yg dah beli tiket MAS berharga RM300 terpaksa burn begitu sahaja.......... :(

Okay...berbalik pada tajuk di atas... minggu lepas, jiran merangkap kwn ku di tingkat 17, Chatrium Residence ini telah kembali ke tanahair mereka Kazastan...sgt2 sedih buat aku dan family...kerana selama setahun inilah merekalah satu2nya jiran aku di sini.... memandangkan sebelah rumah aku masih belum berpenghuni seblum ini...........dengan mereka lah aku bertukar2 juadah....dan aku sekeluarga sudah berapa kali diundang makan malam, minum petang di rumah mereka.....dan kami sempat berbuka puasa bersama Aleyah dan kawan2 turki yg ada di Bangkok....

Tanggal 27 Ogos 2010 yang lalu, mereka telah selamat berangkat pulang ke Kazastan...malam sebelum pulang, aku dan suami sempat mengundang mereka utk minum-minum di rumahku...sebelum pulang, aleyah dan suami telah memberikan hadiah buat bakal sekecilku...dan tak lupa juga buat diriku sepasang anting2, loket dan cincin silver.... terharu sgt2 kerana seblum pulang, aleyah telah memelukku sambil berkata ' dont forget me k '....terasa diri ini sgt2 dihargai....persahabatan yg aku hulurkan setahun lepas, amat2 dihargai oleh mereka sekeluarga.... bergenang air mata kami berdua..... InsyaALLAH ada rezeki lebih, kami sekeluarga akan ke sana menziarahi mereka..... Amin...

Alhamdulillah, pemergian keluarga Aleyah telah diganti dgn kemasukan jiran baru dr Indonesia...sekurang2nya aku x sunyi nnti bila Encik Hubby outstation.....